اولین نشست تخصصی “موسسه راز” (رسانه، اندیشه، زن) با میزبانی این موسسه و با حضور دکتر هادی خانیکی استاد دانشگاه علامه طباطبایی و جمعی از اعضا در محل روزنامه جهان اقتصاد برگزار شد. در این نشست خانیکی پیدا کردن درست مسئله را گامی مهم برای یک نهاد مدنی برشمرد و تاکید کرد که برای ادامه کار باید افرادی را پیدا کرد که توان کمک کردن داشته و دارای امید و انگیزه باشند، همچنین در این راه باید از تجربیات افرادی که در حوزه مورد نظر کار کرده اند بهره برد.
در این نشست خانیکی صحبتهایش را با اشاره به وجود اختلال ارتباطی در سطوح مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و … آغاز کرد و گفت: متاسفانه در حال حاضر ما دچار انسداد و اختلال گفتگو هستیم و این سبب می شود تا ندانیم و نتوانیم در خیلی از مسایل موجود در جامعه ورود کنیم و این مشکل مستلزم این است تا همه ما به دنبال این باشیم که چرا به چنین وضعیتی دچار شده ایم؟
وی با ارج نهادن حرکت های مدنی چون تشکیل انجمن ها و نهادها در موضوعات مختلف تصریح کرد که تا حد توان باید دانش و توانش گفت و گو را بالا ببریم. حالا که نهادی با محوریت زن و رسانه شکل گرفته و علاقه مندان با تخصص ها و گرایش های مختلف در آن فعال شده اند بهتر است به نشست های علمی و گفت و گو با اساتید و نهادهای دیگر به صورت جدی بپردازند اما مراقب باشند که به همایش درمانی مبتلا نشوند.
وی همچنین با اشاره به نقش دولت در حمایت از نهادهای مدنی گفت: ظرفیت های دولت پر شده و دولت فعلی با موانع و مشکلات بسیاری مواجه است و همانطور که میگوییم در اقتصاد باید کارآفرینی کرد، در دیگر عرصه ها همچون اجتماع، اندیشه و رسانه نیز باید کارآفرینی کرد و به گفتگو و تعامل بیشتر پرداخت، مهارتهای با هم سخن گفتن و مشارکت در بحث های متعدد را باید جدی گرفت چون مسئله حائز اهمیتی است. به طور مثال یکی از مشکلاتی که روشنفکران ما در دهه ۵۰ داشتند این بود که فقط در زندان با هم حرف می زدند، در حالی که در مسیر درست تعامل همه با هم زندگی می کنیم و باید سخن گفتن و شنیدن را بیاموزیم.
به گفته این استاد دانشگاه مشکل دیگر این است که ما در ایران راه های مختلف را طی می کنیم و اگر هیچ راه دیگری نبود به آخرین جایی که می رسیم حقوق و قانون است درصورتی که باید از ابتدا از حقوق و قانون شروع کنیم.
خانیکی با آشنایی مختصری که با شرکت کنندگان در این نشست پیدا کرد به این نکته اشاره کرد که خوشبختانه نه از بد حادثه به این نهاد روی آورده ایم و نه از بیکاری، بلکه با احساس نیاز به نهادهای مدنی و اعتقاد به تاثیر خوب و مثبت آنها در جامعه به این موضوع می پردازیم. وی سپس متذکر شد که کار نهادهای مدنی بسیار مهم است و البته باید به طور چندوجهی کار کرد و به طور موازی به ظرفیت ها و موانع فکر کرد، فعالیت انجمن را در همه امور مربوط به زنان دانست و از تجربیات نشریات زنانه در سال های قبل استفاده کرد. همچنین از فعالیت های گروه های پیشرو زنان در کشورها و جوامعی نظیر ایران مثل ترکیه و مصر که منزلگاه های تجدد در صد سال اخیر در جهان اسلام هستند بهره ببریم. به حافظه تاریخی مراجعه کنیم، در هر امری باید به بنیان های تاریخی تکیه داشت.
خانیکی هم چنین تاکید کرد که موسسه راز و انجمن علمی مطالعات فرهنگی و ارتباطات که وی ریاست آن را برعهده دارد با هم مشترکات زیادی دارند و می توانند همکاری های زیادی داشته باشند.
وی در ادامه با اشاره به کمپین سلامت روان گفت: طبق آمار رسمی اعلام شده حدود ۴۰% شهروندان تهرانی دچار اختلالات روانشناختی هستند و در سال های اخیر شاهد اقدام به خودکشی های منجر به مرگ حتی در میان اساتید دانشگاه و دانشجویان برجسته بوده ایم که این اعلام خطر بسیار مهمی است. اینگونه مشکلات و مسایلی مانند اسیدپاشی در جامعه دارای چندین وجه بررسی و تامل است زیرا در جامعه ای که پزشک، روزنامه نگار، قاضی و … بیمارند؛ رسانه ها مانند روزنامه، سینما و تلویزیون هم بیمارند. با این فرضیه که جامعه ما ناتوان در گفت و گو است، رسانه ها حساس و مسئولیت پذیر نیستند و فقط تیترسازهای خوبی هستند، همانطورکه مردم نظاره گرند یعنی ترجیح می دهند “عکس” خوب بگیرند تا کنش داشته باشند. جامعه ی بهت زده، منفعل و تماشاچی نیاز به درمان جدی دارد که راه آن از گفت و گو شروع میشود.
خانیکی در پایان این نشست به سوالات و ابهامات اعضای موسسه راز پاسخ داد و پیشنهاداتی برای وسیع تر شدن حوزه گفت و گو و تعامل با انجمن ها و نهادهای مدنی ارائه کرد.
