بالاخره آقای روحانی در ماه‌های پایانی دولت تدبیر و امید پنجمین همکارش را از میان زنان انتخاب کرد. این انتخاب براساس اعتقاد و باور قلبی بود یا ضرورت انجام وعده‌های انتخاباتی یا حتی جبر زمانه، درهرحال جای خوش‌وقتی است. اینکه دختران ایرانی سقف بالای سرشان را کوتاه نمی‌بینند و می‌توانند سرشان را بالا بگیرند و نردبان ترقی را که خیلی وقت است زیر پایشان دارند، بااطمینان و به‌سرعت یا تأنی بالا روند امر مبارکی است. موقعیت فعلی زنان ایران با توجه به پیشینه فرهنگی و تاریخی در مقابل پیشرفت کشورهای دوروبرمان در این زمینه که اتفاقا محدودیت‌ها و محرومیت‌های زیادی در حوزه‌های مختلف دارند، موفقیت خیلی بزرگی نیست، اما یک گام به پیش است و قدردانستنی.
روز دوشنبه بالاخره مراسم معارفه خانم اشرف بروجردی و تودیع آقای صالحی‌امیری در کتابخانه ملی برگزار شد. آنکه رفت، دلش را در ساختمان معظم کتابخانه ملی جا گذاشت و قول داد که به تمامی نرود، هرچند جایگاه بعدی هم بی‌ارتباط با کتاب و کتاب‌خوانی نیست و آنکه آمد، با دل و جان آمد از جایگاهی که بی‌ربط به کتابت و فرهنگ نبوده و نیست. میهمانان مراسم علاوه بر کارکنان سازمان اسناد و کتابخانه ملی، جمعی از اصحاب فرهنگ بودند که سخن گفته یا نگفته دل در گرو اعتلای فرهنگ و ادب و هنر این مرزوبوم دارند؛ زنان و مردانی که گرچه تندیسشان هنوز ساخته نشده، اما نام و یادشان به دلیل عملکرد خوب و ارجمندشان قابلیت جاودانگی دارد، اما کسانی هم از برنامه غیبت داشتند؛ حال یا به دلیل عدم آگاهی از مراسم یا به دلیل مشغله و گرفتاری یا حتی به دلیل عدم صحت مزاج. بزرگانی که نامشان با کتاب پیوندی جاودانه داشته و دارد و بجاست که ریاست محترم این سازمان برای دریافت تجربیات گران‌سنگ آنان خود به محضرشان برود و آموخته‌ها و گنجینه‌های دانش و معرفتشان را به غنیمت گیرد و ارج نهد. البته با شناختی که از روحیه و شخصیت خواهر بزرگوار و فرهیخته‌مان، سرکار خانم بروجردی دارم، این مهم و نیز بهره‌گیری کامل و تمام از قابلیت‌ها و ظرفیت‌های موجود در سازمان و همکاران جدیدش از او برمی‌آید و دریغ نخواهد ورزید. در میان سخنرانان مراسم، دو نفر از کاندیداهای ریاست سازمان مزبور که به دلایلی مسئولیت بر دوششان قرار نگرفت، حضور داشتند و ضمن تأکید بر اهمیت جایگاه این سازمان بر عملکرد رئیس پیشین و توان و قابلیت رئیس فعلی صحه گذاشتند. آقای مسجدجامعی، وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی، اولین «مدیریت زنانه» بر سازمان را به فال نیک گرفت و خانم شجاعی، اولین زن عضو کابینه در جمهوری اسلامی ایران، «مدیریت» را برای زنان تنها نیاز و مطالبه اعتبار ندانست، بلکه آن را تسهیل‌کننده و زمینه‌ساز برای رسیدن زنان به جایگاه مطلوب در همه عرصه‌های فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و حقوقی دانست.
آقای مسجدجامعی فرصت را غنیمت شمرد و از بزرگانی یاد کرد که با خدمت به عرصه کتاب و کتاب‌داری و حفظ و حراست از گنجینه بزرگ فرهنگی ایران عزیز این امانت را به دست پسینیان خود سپرده‌اند، اما نام‌های بسیاری هم جا ماند که باید به یاد نسل فراموشکار امروز آورد؛ نام‌هایی که چه با کتابخانه ملی نسبت مستقیم داشته باشند و چه غیرمستقیم، حافظ این میراث ملی و پاسدار فرهنگ ایران‌زمین بوده‌اند؛ بزرگ‌زنانی چون زینت بابک و فرزانگانی چون روان‌شاد توران میرهادی و خانم نوش‌آفرین انصاری که فرهنگ‌نامه کودک و نوجوان با نام این عزیزان بی‌مدعا پیوند جاودانه دارد. عمر آنان که هستند و فرهنگ ایرانی را پاس داشته و زمینه را برای رشد و ارتقا و گسترش آن مهیا می‌کنند، دراز باد و روح آنان که همه عمر را به خدمات‌رسانی گذراندند و رفتند، بی‌منت شاد باد.
منبع: شرق
