طاهره صفارزاده کجاست؟

اکرم سادات حسینی – عضو موسسه راز

امروزه نام و نشان جغرافیا به رویدادها و رویدادسازها گره خورده در کشور ما هم عرف هست نامگذاری خیابان‌ها را با استفاده از اسامی افراد شاخص انتخاب می‌کنند.

خانم طاهره صفارزاده نویسنده، شاعر و قرآن پژوه معاصر که در دوران حیات مشترک با نسل فعلی نیز به درستی درک نشد چگونه به عنوان بانوی اندیشمند کشورمان ماندگار می‌شود؟ قطعاً نامگذاری خیابان و معابر شهر و حتی زادگاه او علاج نیست و راه گشا نخواهد بود و به عبارتی لازم هست اما کافی نه! اما در عجبم که مسئولان و متولیان فرهنگ و اجتماع ما که از نامگذاری یک خیابان و یا معبر به نام یک بانوی مسلمان که خدمات ارزنده‌ای به مام میهن و اسلام که دین برتر است داشته، عاجزند! چگونه توان صیانت از دستاوردهای این دانشمند فرهیخته را که نیازمند کار جدی است، دارند؟
سال گذشته درخواست کتبی انجمن زنان پژوهشگر تاریخ در مراسم یادبود خانم دکتر طاهره صفارزاده در حالی تقدیم شورای شهر شد که در سالهای پیشین خبر از نامگذاری معبری به نام او اعلام شده بود.
در سال ۹۳ مجتبی شاکری در مراسم نامگذاری یک پل به نام شهید خلیلی از نامگذاری معبری به نام طاهره صفارزاده خبر داده بود و این در حالی است که معصومه ابتکار عضو عضو کمیته فرهنگی-اجتماعی شورای شهر تهران به عنوان یکی از پیشنهاد دهندگان این طرح در ۷ آبان سال ۸۷ از نصب تابلوی چهره این شاعر فقید در سطح شهر قدردانی کرد و گفت: نصب تابلوی چهره یک بانوی فرهیخته در سطح شهر بسیار قابل ستایش است.

مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران نیز درباره طرح ارائه شده از سوی شورای به شهرداری گفت: شهرداری می ‌‏تواند بدون مصوبه شورا پیشنهادی را ارائه دهد اما تصویب این طرح تاکیدی دوباره بر لزوم نامگذاری خیابانی به نام طاهره صفارزاده است.
با این وجود جستجو برای یافتن معبری به نام بانو طاهره صفارزاده بی‌نتیجه است که اگر نتیجه داشت انجمن زنان پروهشگر تاریخ درخواست مکتوب به شورای شهر ارائه نمی‌داد!

این همه تعلل در نامگذاری یک خیابان یا میدان را یک گوشه ذهنم می‌گذارم و مرور می‌کنم صدای نفس زدن‌های این بانوی دانشمند را وقتی که به منزل ایشان برای مصاحبه در اوایل ورودم به حرفه خبرنگاری تماس گرفتم و او برای پاسخ و عبور از پله‌ها به زحمت افتاد، امروز به سراسر تلاش و خدمات او فکر می‌کنم و بی مناسبت درباره‌اش می‌نویسم و از مسئولان می‌خواهم قدردان او باشند و به ساحت علم و معنویت او احترام گذاشته و در صیانت از آثار و نام او اهتمام جدی داشته باشند!
هر چند اگر اجرای امور فرهنگی را به انجمن‌ها برون سپاری کنند دیگر درخواست از سوی انجمن‌ها اینطور متروک و بر زمین نخواهد ماند و چه نیکوست تا تشکل‌ها به بهترین نحو فعالیت‌های منسجم خود را به شکل مطالبه‌های ملی و منطقه‌ای ارائه داده و پیگیر شوند.